a trend for all kinds

Jada, siden fritidå mi består av ein del frivillig-hima-aleina-sitting, så tenkte eg at eg sko laga meg ein blogg eg faktisk kan publisera. Eg har hatt forskjellige private bloggar i ein del år nå, men te slutt så gidda eg ikkje mær; ka va egentlig vitsen med å publisera dei djupaste tankane og hemmelighetane mine, så eg ikkje vil ska bli sitt av nogen, på internett?

Anyway, eg e egentlig ikkje noge store fan av dialektå eg har, men eg e heller ikkje noge fan av å lesa folk fra Karmøy/her i distriktet så blogge som skrive på bokmål/nynorsk. Eg fant jaffal ut at eg sko skriva på dialekt, for at det ska hørras mest mulig naturlig ut for meg, og andre som kjenne meg, å lesa. Hvis nogen fra andre deler av landet lese detta må eg barra beklaga den ekla dialektå dokke lese!

Dokke har vel forstått te nå at eg e fra Karmøy. Eg kan kje heilt setta fingen på kor eg egentligt bur på Karmøy, fordi mesteparten av fritidå mi blir brokt på Åkra, i vekedagane sove eg i Skudenes og aenkvar helg sove eg i Kopervik. Yeah. Eg e 16 år, og går fyssta året på medier- og kommunikasjonslinjå ved Åkrehamn VGS.

Familien min e vel litt spesielle. I Skudenes bur eg samen med mamma, Rebekka(35), halvsysterå mi, Sunniva(9) og kjeresten te mamma, Ole Brede(39). Pappa bur i Kopervik, og hette Are(41). Ellers har eg alle besteforeldrene mine i live, og nærmare innpå familien vil eg ikkje gå akkurat nå.

Ellers så har eg gode venner, som betyr møkje for meg, og 3 bestevenninner som rett og slett e fantastiske; Reidun(16), Susanne(16) og Elise(17). Eg har ein intens lidenskap ovenfor musikk, både og hørra, spela og laga. Eg spele sjøl piano, som eg har spelt egentlig alltid, eg synge, spele litt trommer, men e ikkje særlig god, og klimpre littegrann på gitaren min i blant. Mopedlappen har eg, og ein DØDSSJARMERANDE scooter som hette Shane. Eg har sansen for fotografi, og har dreve med det sjøl i 2 år.

Eg e for tidå i ein litt spesielle periode i livet, og kan ikkje heilt ennå setta fingen på alt med megsjøl ennå. Men time will show, og hvis du fylle med i bloggen så kan eg tenka meg du får med deg litt av kvart itte som tidå går. Eg må barra beklaga at detta innlegget blei ganske tørt, selvsentrert, irrelevant og i grunn ganske lite givande, men eg ser på et sånt innlegg som ein passande start på bloggen min. I det nesta innlegget eg publisere ska eg legga ut litt bilder som e passande te livet mitt.

Live and let love!