i am

Blogging blir ikkje prioritert lenger.

Eg vett sannelig ikkje kor eg ska begynna. Det e så utrulig møkje eg vil få ut, men klare ikkje formulera meg. Vett heller ikkje ka som egentlig trenge å bli sagt. Stadig vekk skjer det forandringar som itte min meining ikkje burde blitt forandra i utgangspunktet. Jaffal ikkje når eg nettopp har vendt meg te dei forrige forandringane som hendte. Jepp, confusing.

Eg gidde kje skriva mær. Eg gir faen. Eg e leie av å venta, og nå som eg har venta så skjer det ingenting. Gi meg styrke, livet. Skrivesperra. Bye.